Collected letters of Imam Ahmad Sirhindi RA, Letter 2, Volume 2, Part 8
Maktubat
Imam Rabbani, Collected Letters of Imam Ahmad Sirhindi RA: Letter 2, Volume 2,
Part 8
مکتوبِ نهایت زیبا، پر محتوی و
آموزندهء حضرت امام ربانی مجددِ الف ثانی رضی الله عنه برای فرزندان ارجمند شان
(خواجه محمد سعید و خواجه محمد معصوم رحمهماالله) در موقع که حضرت امام در قلعهء
گوالیار هندوستان محبوس بودند. این مکتوب بیشتر به وصیت نامه مشابهت دارد.
الحمدلله ربّ العالمینَ فی الّسرّاء و الضّرّاء و فی الیُسرِ و العُسر و فی النعمةِ و النِقمة و فی الرّحمةِ والزّحمة و فی الشدِّة و الرَخاء و فی العِطیَة و البلاء و الصلوة و السّلام عی من مّا أذِیَ نبیٌ مثلَ إیذائه و ما أبتُلِیَ رسولٌ نحو ابتلائه، لهذا صارَ رحمةٌ للعالمین و سیّد الاولین و الأخرین.
فرزندانِ گرامی وقتِ ابتلاء هرچند تلخ و بی مزه است اما اگر فرصت دهند مُغتَنَم است، درین وقت چون شما را فرصت داده اند حمدِ خدا جلّ شأنه بجا آورده متوجّه کارِ خود باشند و یک لمحه و لحظه فراغت برخود تجویز نکنند، و یکی از سه چیز باید که خالی از آن نباشند، تلاوتِ قرآن مجید، ادای نماز بطولِ قرآئت و تکرار کلمهء طیبهء لَا إلهَ إلا الله. باید که به کلمهء لا نفی آلِههء هوا های نفس خود نمایند و دفع مقاصد و مُرادات خویش کنند، مُرادِ خود طلبیدن دعوی الوهیّت خود کردن است، باید که هیچ مرادِ را در ساحتِ سینه گنجایش نبود و هیچ هوسی در مُتَخیِله نماند تا حقیقت بندگی متحقق شود.
مراد خود خواستن دفع مرادِ مولای خود است و معارضه کردن است با صاحب (مالک) خود و این معنی مستلزم نفی مولایِ خود است و اثباتِ مولویّت خود. قُبح این امر را نیک دریافته نفی دعوی الوهیّت خود نمایند تا زمانیکه از هواها و هوس ها بِتمام پاک نگردند و جز مرادِ مولا مرادی نداشته باشند. این معنی بِعنایة اللهِ سبحانه امید است که در ایَام بلاء و در اوقات ابتلاء بسهولت میسر گردد، و در غیر این ایام این هوا ها و هوس ها سد های سکندریة است، در گوشه های خزیده باین امر مُشتغِل باشند که فرصت مُغتَنَم است، و در زمان فِتَن اندک را به بسیار قبول مینمایند و در غیر زمان فِتَن ریاضات و مجاهدات شاقه در کار است، خبر شرط است ملاقات واقع شود یا نه.
نصیحت همین است که مُرادی و هوسی نماند. والدهء خود را نیز باین معنی مُطلع سازند و دلالت نمایند. باقی احوال این نشأة (دنیا) چون گذرنده است چه در معرضِ بیان آرد. بر خوردان شفقت دارید و بخواندن ترغیب نمائید و اهلِ حقوق را تا توانید از جانبِ ما راضی سازید و بدعای سلامتیِ ایمان مُمِد و معاون باشید. مکرّر و موکد نوشته میشود این وقت را بأمور لا طائل (بی فایده) صرف نکنند و بغیر ذکر إلهی جلّ شأنه باید که بهیچ چیز نه پردازند اگرچه مطالعهء کتب و تکرارِ طَلَبه بود،
وقتِ ذکر است.
هواهای نفسانی را که آلههء باطله اند در تحتِ لا آرند تا تمام منتفی شوند و هیچ مُرادی و مقصودی در سینه نماند حتی خلاصی من، که بالفعل از أهمِ مقاصد شما است نیز باید که مرادِ شما نباشد و بتقدیرِ و فِعل و ارادهء او تعالی راضی باشند. و در جانبِ إثبات کلمهء طیبه غیر از غیبِ هویت که ورای ورای معلومات و متخیلات است هیچ نباشد. غمِ حویلی و سراء و چاه و باغ و کتب و اشیای دیگر خود سهل است، باید که هیچ چیز مزاحم وقت شما نشود، و غیر از مرضیات حق جلّ و علاء مراد و مَرضِی شما نباشد، اگر ما میمردیم این همه اشیاء میرفت، گو در حیاتِ ما رفته باشد، هیچ فکر نکنند. اولیاء این امور را باختیار خود گذاشته اند ما باختیار او تعالی این امور را بگذاریم و شکر بجا آریم، و امید که از مخلَصان باشیم بفتح لام.
جائیکه نشسته اند همان را وطن انگارند، حیاتِ چند روزه هرجا که گذرد باید که به یادِ حق جلّ شأنه گذرد و معامله دنیا سهل است متوجه آخرت باشند، والدهء خود را تسلّی بدهند و ترغیب آخرت نمایند. ماند ملاقات یک دیگر، اگر حق سبحانه و تعالی خواسته باشد میسَر خواهد شد و إلا بتقدیر او تعالی راضی باشند و دعاء کنند که در دارالسَلام جمع گردیم و تلافیِ مُلاقات دنیا را به کرمِ او تعالی در آخرت حواله نمائیم. الحمدللهِ علی کلِّ حال.
................................................................
مکتوبات امامِ ربانی مجددِ الف ثانی قدس الله سره العزیز، مکتوبِ شماره 2 جلد دوم حصهء هشتم
که به مخدوم زاده های گرامی خواجه محمد سعید و خواجه محمد معصوم قدس الله سرهما صدور یافته در مواعظ و انقطاع از خلق و توسّل به جناب حضرت حق سبحانه و تعالی.
الحمدلله ربّ العالمینَ فی الّسرّاء و الضّرّاء و فی الیُسرِ و العُسر و فی النعمةِ و النِقمة و فی الرّحمةِ والزّحمة و فی الشدِّة و الرَخاء و فی العِطیَة و البلاء و الصلوة و السّلام عی من مّا أذِیَ نبیٌ مثلَ إیذائه و ما أبتُلِیَ رسولٌ نحو ابتلائه، لهذا صارَ رحمةٌ للعالمین و سیّد الاولین و الأخرین.
فرزندانِ گرامی وقتِ ابتلاء هرچند تلخ و بی مزه است اما اگر فرصت دهند مُغتَنَم است، درین وقت چون شما را فرصت داده اند حمدِ خدا جلّ شأنه بجا آورده متوجّه کارِ خود باشند و یک لمحه و لحظه فراغت برخود تجویز نکنند، و یکی از سه چیز باید که خالی از آن نباشند، تلاوتِ قرآن مجید، ادای نماز بطولِ قرآئت و تکرار کلمهء طیبهء لَا إلهَ إلا الله. باید که به کلمهء لا نفی آلِههء هوا های نفس خود نمایند و دفع مقاصد و مُرادات خویش کنند، مُرادِ خود طلبیدن دعوی الوهیّت خود کردن است، باید که هیچ مرادِ را در ساحتِ سینه گنجایش نبود و هیچ هوسی در مُتَخیِله نماند تا حقیقت بندگی متحقق شود.
مراد خود خواستن دفع مرادِ مولای خود است و معارضه کردن است با صاحب (مالک) خود و این معنی مستلزم نفی مولایِ خود است و اثباتِ مولویّت خود. قُبح این امر را نیک دریافته نفی دعوی الوهیّت خود نمایند تا زمانیکه از هواها و هوس ها بِتمام پاک نگردند و جز مرادِ مولا مرادی نداشته باشند. این معنی بِعنایة اللهِ سبحانه امید است که در ایَام بلاء و در اوقات ابتلاء بسهولت میسر گردد، و در غیر این ایام این هوا ها و هوس ها سد های سکندریة است، در گوشه های خزیده باین امر مُشتغِل باشند که فرصت مُغتَنَم است، و در زمان فِتَن اندک را به بسیار قبول مینمایند و در غیر زمان فِتَن ریاضات و مجاهدات شاقه در کار است، خبر شرط است ملاقات واقع شود یا نه.
نصیحت همین است که مُرادی و هوسی نماند. والدهء خود را نیز باین معنی مُطلع سازند و دلالت نمایند. باقی احوال این نشأة (دنیا) چون گذرنده است چه در معرضِ بیان آرد. بر خوردان شفقت دارید و بخواندن ترغیب نمائید و اهلِ حقوق را تا توانید از جانبِ ما راضی سازید و بدعای سلامتیِ ایمان مُمِد و معاون باشید. مکرّر و موکد نوشته میشود این وقت را بأمور لا طائل (بی فایده) صرف نکنند و بغیر ذکر إلهی جلّ شأنه باید که بهیچ چیز نه پردازند اگرچه مطالعهء کتب و تکرارِ طَلَبه بود،
وقتِ ذکر است.
هواهای نفسانی را که آلههء باطله اند در تحتِ لا آرند تا تمام منتفی شوند و هیچ مُرادی و مقصودی در سینه نماند حتی خلاصی من، که بالفعل از أهمِ مقاصد شما است نیز باید که مرادِ شما نباشد و بتقدیرِ و فِعل و ارادهء او تعالی راضی باشند. و در جانبِ إثبات کلمهء طیبه غیر از غیبِ هویت که ورای ورای معلومات و متخیلات است هیچ نباشد. غمِ حویلی و سراء و چاه و باغ و کتب و اشیای دیگر خود سهل است، باید که هیچ چیز مزاحم وقت شما نشود، و غیر از مرضیات حق جلّ و علاء مراد و مَرضِی شما نباشد، اگر ما میمردیم این همه اشیاء میرفت، گو در حیاتِ ما رفته باشد، هیچ فکر نکنند. اولیاء این امور را باختیار خود گذاشته اند ما باختیار او تعالی این امور را بگذاریم و شکر بجا آریم، و امید که از مخلَصان باشیم بفتح لام.
جائیکه نشسته اند همان را وطن انگارند، حیاتِ چند روزه هرجا که گذرد باید که به یادِ حق جلّ شأنه گذرد و معامله دنیا سهل است متوجه آخرت باشند، والدهء خود را تسلّی بدهند و ترغیب آخرت نمایند. ماند ملاقات یک دیگر، اگر حق سبحانه و تعالی خواسته باشد میسَر خواهد شد و إلا بتقدیر او تعالی راضی باشند و دعاء کنند که در دارالسَلام جمع گردیم و تلافیِ مُلاقات دنیا را به کرمِ او تعالی در آخرت حواله نمائیم. الحمدللهِ علی کلِّ حال.
................................................................
مکتوبات امامِ ربانی مجددِ الف ثانی قدس الله سره العزیز، مکتوبِ شماره 2 جلد دوم حصهء هشتم
که به مخدوم زاده های گرامی خواجه محمد سعید و خواجه محمد معصوم قدس الله سرهما صدور یافته در مواعظ و انقطاع از خلق و توسّل به جناب حضرت حق سبحانه و تعالی.
Maktubat Imam Rabbani,
Letter to his sons Khwaja Muhammad Saeed and Khwaja Muhammad
Masum from Gawalyar Prison.
Advice to connect with God and not with material world.
Praises to God, the Sustainer of the worlds.
All the praises are due to God, the Lord of the Universe
during happiness or sadness, ease or difficulty, mercy or punishment, prosperity
or misfortune and during all the situations and blessings and salutations to
the Prophet saws who endured torture like no other Prophet and his trails were
not like any other. That is why he became the mercy for the worlds & the
leader of those before and after him.
My honorable Sons: Even though the time of difficulty &
trail is painful, it also provides opportunity to praise God and keep yourself
busy at least with one of the three things, 1. Quranic recitation, 2. Prolonged
recitation of Quran during prayers. 3. Repetition of the word of Purity, Kalima
e Tayyiba “la ilaha illa’llah, There
is no god but Allah. With La of Kalima
negate the desires of your ego self and keep a distance from your own whims
& wishes. Fulfillment of desires as only objective in life means that you
are claiming Divinity for yourself. Your heart should be free of any desires
and your thoughts free of any greed, so that you can realize the reality of
servanthood. Wishing for your own desires means rejecting your Lord’s wishes and
quarreling with Him. This amounts to negation of your Lord and confirmation of
your lordship. Try to understand this evil thinking and negate your claim for
divinity until you are cleansed of desires and greed. Your sole purpose in life
is to submit to the wishes of your Lord. With grace of God you will understand
this advice better during the time of trial and tribulation. Please also inform
your mother about this advice and guide her. The affairs of this material world
will pass by .Be kind to the young and encourage them to study. Fulfill the
rights of deserving people on my behalf and join me in prayers for peace and
safety. I want to emphasize not to waste time in useless matters and do not
busy yourself in anything other than God Almighty even if involves studying
books and discussion with students. This is the time for Remembrance of God.
Selfish desires are like false gods, bring them under control of La and negate
them so that heart is empty of any other desire or purpose. Even my release
from prison should not be your main objective and be pleased with God‘s will
and command.
Material things of this world such as home, garden, books
and other belonging should not be source of worry and your goal in life should
be to seek pleasure of God Almighty. We will leave everything here when we die
and if we lose them during this life; it should not be source of worry. Friends
of God ( Awliya Allah) has left
material things willingly and we can also leave them with help of God. We
should thank God and hope and pray to be included amongst the sincere ones (mukhliseen).
Consider your present location as your home .Spend the short
time we have in this world in remembrance of God. Matters of this world are easy,
stay focused on hereafter. Comfort your mother and remind her of hereafter. If
God wills we will meet, otherwise we are contented with His destiny. Let us
pray that we be together in the paradise.
Praises to God during all situations. (Alhamdolillahe ala kulle Hal)
Source: Imperfect
translation by Ahmed Mirza Servant, NFIE from Urdu Translation by Maulana Saeed
Ahmad Naqshbandi, Maktubat Imam Rabbani, Volume 3, Daftar 3, Part 1, Maktub 2
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home